Haven en stand van Bréhec
De haven en het strand van Bréhec zijn op 1 km afstand (het strand ligt op 600m langs het wandelpad).
Aan beide kanten van het dorpje liggen de klippen van Plouha waar men van een mooi panorama op de botenhelling kan genieten.
De met gaspeldoornen - die vanaf de lente heerlijke geuren verspreiden -volgegroeide klip van ‘Beg Min Rouz' geeft het mooiste uitzicht op de haven.
De boten leven er met de getijden mee ; soms liggen ze vast op het drooggelopen strand, dan weer liggen ze zachtjes te wiebelen naargelang de curven van het water, goed beschermd achter de pier. De eerste stenen van de pier werden in 1854 gelegd. In 1866 werd de pier verhoogd omdat het waterpeil van het Kanaal onverbiddelijk bleef stijgen.
Aan het strand van Bréhec trekt de zee zich bij eb ver terug, vooral tijdens de equinoxen. Een enorm strand, dat zich tot in Plouha verlengt, wordt aldus toegankelijk. Op die momenten komen de zandplaten die één door de ouderen gekende schat – de zandspiering – bewaren, vrij. De vissers staan, in groepjes van twee, tot aan de rand van het water op zoek naar de visjes die gefrituurd een heerlijk maal vormen. De ene, rakelt het strand met een rakel, de andere springt als de bliksem op de vis die hij nadien voorzichtig in een snelgevulde vismand legt.
Voorzichtig zijn ze, ze kijken vaak op want ze kennen de gevaren van de omgeving en weten dat wanneer de oostwind aanwakkerd, hun visparadijs snel in een stormachtige hel verandert. Het is tevens tijdens springtij dat de overblijfsels van een eeuwenoud woud bloot komen : de resten van boomstronken zijn het bewijs dat hier vroeger een vlakte was, waar de zee het land noch niet had overmeesterd.
